Monday, August 26, 2013

Жигүүрээ усалчихаад, уйт их ганцаардлаа сэгсэрхэд

Жигүүрээ усалчихаад, уйт их ганцаардлаа сэгсэрхэд 
Усан бороо шаагиж байсан 
Удаан их удаан шаагиж байсан 
Жаахан ч гэсэн амсхийлт өгөлгүйгээр шиврээд л байхад нь 
Урсах нулимсаа зүсрээж, сэтгэлээ чөлөөлсөн
Учир шалтгаангүй асгарсан тэр усны ихийг ээ !

Одоо бодход, эргэн санаж, нэхэн дурсахад
Зовхин дээр минь зөөлхөн хагарч бутрахдаа
Зүр цэцэгсийн дэлбээнд тэр шингэх байсан биз 
Ойлгомжгүй юм гэгч хорвоод даанч их шүү дээ
Гэвч яалт ч үгүй, би урьтаад цуцсан сэтгэлээ амрааж 
Гэрлийн хөшгөө ярсан нууранд, жигүүрээ усалчихаад нисэх гэж байтал 

УСАН БОРОО ШААГИЖ БАЙСАН
                                              УДААН, ИХ УДААН ШААГИЖ БАЙСАН

13.02.28 Замын-Үүд УБ орох галт тэргэнд 

Sunday, August 11, 2013

Номон завсраас унасан шүлэг

Чамтай ярилцаж суух ердийн бус жирийн л санагддаг болсноос хойш 
Чиний өмнө суухдаа миний бодол алс холын бөглүү тосгонд очисон байдаг 
Энэ бүхэн урьдынх шиг ариун нандин байхаа нэгэнт үгүй болж 
Энгийн, хэн хэнийхээ яриаг чагнаж чадхаа больсон нь чиний ч буруу биш

Гэвч өөртөө буруу тохоё гэж хичээсэн ч 
Үг хоолойд ээдрээд буцаад залгигддаг шиг 
Гэмгүй ариун сэтгэлдээ чиний өгүүлэхийг сонсож 
Үнэндээ чив чимээгүй байгаа ч гэж дотроо хичнээн их хүсдэг болсон гэх вэ? 

Даанч чи намайг ойлгохгүйгээр үл барам 
Дахиад л өнөөх байдаг хэнд ч хэрэггүй үгсээ хэлж 
Тэвчээрийн минь утсыг аяар аяархан сулал лаа
Тааж мэдхийн аргагүй хязгаарлуу чамаасаа би ирсэн шигээ явая даа.


Wednesday, August 7, 2013

Үгүй биз дээ?

Эртний ч гэмээр бүдэг аялгуу 
Цэцэгс дундуур дэгдэх бүсгүй мэт 
Цээжний гүнд дэлбээ юүгээ задалхад 
Эр нэгэн шувууны нулимс агаарт үүрээ томно 

уучилж болох байсан 
аргадаж бүүр болох байсан 
аргадчихаад дараа нь хайрлаж болох байсан 
уучилж болохгүй байсан алдаа минь 

Толиноос толинд дусах дүр 
Уснаас усанд дусах дүр
Уулсаас уулсад зүүдлэгдэх зүүдийг 
Татралтаас үүсэх далайн шуугианаас би сонсдог

ЧИ ЧАГНАЖ ЧАДДАГ УУ?

сонороор чинь дамжиж 
тэр урсгалаа юүлдэг 
тэгээд тэнгэрийг харах хүсэлдээ хөтлөгдөж 
сочимог тодоор чамайг санаа алдуулдаг 

ЧИ МЭДЭРЧ ЧАДДАГ УУ?

Үсний чинь ширхэгт 
Оддын тоосонцрууд нэвчиж 
Ойж буухдаа олон ертөнцүүдийг нээж 
Үхэхдээ үнэрээ энгэсэг болгон чамд үлдээдгийг 

ЧИ МАНСУУРЧ ЧАДДАГ УУ?

эргэлдэн эргэлдэн бутраад 
намиран намиран хаялаад
навчисын хэвлийг гижигдэн асгарах 
энхэр зөөлөн борооны дуслуудад 

ЧИ УЯАРЧ ЧАДДАГ УУ?

Мөчрийнхөө орой дахь үзүүрээр 
Тэнгэр самардан найгах 
Моддын биеэлгээ дөрвөн сард бүсээ тайлхад 
Тэргүүн зулайд нь сар үнэгчилж хонодогийг 

ЧИ ШИРТЭЖ ЧАДДАГ УУ?

үгүй биз дээ 
үнэгчилэх чинь хүртэл ер бусын юм чинь 
үгүйлэхийг минь сонсоод ч чи юу хийнэ 
үхэтлээ л харин гэгээн оршоорой

Saturday, August 3, 2013

Үүд хаалга тогшиж цагаа дэмий үрэх хэрэггүй шүү

Уйлахгүй ээ? дотроо онгойлгож хэнтэй ч ууж суумааргүй байна
Удаан их удаан өөртэйгээ ярилцаж амьдарлыг төсөөлмөөр байна
Салхиа чи ядаж чихэнд бүү дүнгэнэлдээ гуйя чамаас
Сарыг дөнгөж сая аргадчихаад түр амсхийж байхад

Үүд хаалга тогшиж цагаа дэмий үрэх хэрэггүй шүү
Үнэндээ амьд гэдгээ мэдрэхгүй болтлоо унтмаар байна
Түр зээлдүүлсэн цас борооны үнэртэй цувыг чинь удахгүй өгнө өө
Тэр нэг шөнийг хамт өнгөрөөсөн шинэхэн танил минь өмсөөд явчихсан

нэрийг нь мартсан ч дүрийг нь бол нүдээ аниад л санана
навч цэцэгсийг ганхуулж уйтхараа үргээдээ явж
тэглээ ч, гадаа савлуур дээр чамаар үсээ самнуулах гээд
төрх гоо үзэсгэлэн нь илт нэмэгдэж буй өсвөр насны охид шуугилдаж байна

битгий олон юм үүдний цаанаас шалгаагаад бай
учирыг нь тэгэж байгаад тайлбарлаяаа
бүү гонсой, найз нь чамаас ганцхан удаа л уравлаа шүү өршөөгөөрэй
угаалгын өрөө орлоо ус битгий тасалчихаарай!!!!

Thursday, August 1, 2013

Би чиний

Санаанд тодрох юу ч алга аа
Сонин юм шүү амьдрал гэгч 
Сэвэгнэх навчис бүртийх тэнгэр 
Сэтгэлд хадаатай үлдсэн түүний 
Гунигтай нүд одоо ч төөнөх нь 

Гал мэт цээжнээ шатах үгсийг би хаана гээлтэй
Сар өнөөдөр гарах болов уу? яах бол 
Сэрхэд л цонхоор хархад намар болчихсон байвал 
Салхи түүний үсний үнэрийг дамжуулан авчирна даа
Солонго зүүдэнд ч баригдахгүй алс юм билээ

 Ингэхэд би чинь яг хэзээ шүлэг бичлээ
Бодоё...нүдээ аниад төсөөлье
                                                           Бороо шаагиад л,шаагиад л
Би цувгүй нөмгөн, энгэртэй ганц янжууртай
Итгэмээргүй юмаа, түүнээс хойш юу ч бичээгүй гэхэд 

Анхны цас удахгүй орох дөхөж байгаам байна 
Өвөөтэйгээ цуг алхдаг байсан гудамжаараа
Өнөөдөр жаал зугаалая байз
Ахиад л өнөөх дурсамжууд амилан өмнүүр дугуй унан чавхдана биз
Ер нь хий хоосон ч юм уу? даа ертөнц гэгч 

Хажуугаар зөрөх залуухан хосуудаас 
Аз жаргалын тоос сэнгэнэж байна 
Хайнгахан зөрөөд өнгөрч болохгүй нь ээ
Араас нь хархаас аргагүй өндөр өсгийтийн 
Зүрх гижидсэн инээдний цуурайг ээ

Бурхан яаж бодхоороо тэгэж их согтсон юм бол 
Хуучны дуу гэнэт л аманд аялагдах шиг 
Бушуухан энэ орчиолоос хийдгээ хийгээд зайлахсан 
Хайрлаж дуралсаар байтал элж дуусах нь 
Үзэсгэлэн гоогоос болж 

Салхи чи нууц нэрээ хэлээч 
Санаатайгаар юунд бороотой амраглаж 
Надад хайртай сэтгэлээ уутлав 
Навчисаас урван байж чамд би бүхнээл өгсөн 

Гэвч чи юунд зэргэлдээ амьдардаг 
Үүл хэмээх хөршийн минь нүдэн дээр түүнтэй үнсэлцэж 
Голд минь ортол гомдоовоо 
Үнэнч явсныг минь цас будрахдаа чамд ойлгуулах л байх 

Сэтгэл элс мэт үйрч байгааг 
Тэр үйрмэг бүрийг нийлүүлэх гэж 
Санаатайгаар амраглсан бороо чинь асгарч байгааг 
Тэнэг биш л юм болхоороо ойлгож л байна 

Яагаад заавал чи гэж салхиа 
Яасан гэж заавал намайг гэж салхиа 
Намар болох гэж байна, чамаас болж урвасан 
Навчис бүрийн тоогоор шаналсан шархыг нь эмнэж уучлал ирхээр явлаа 

Удахгүй дээ чи харж л байгаарай "ӨВӨЛ" болно 
Ухаан санаанд чинь орохгүй, төсөөлөгдөхгүй амраглалыг үүсгэж 
Цастай ханьсана, түүнтэй мансуурна,  энгэрээ дэлгэнэ 
Захидал уучлал ирж бүү явуулаарай, агаарт эргэлдэх ширхэгүүдэд нь бүр мөсөн уусчихна

Би чиний хуяг дуулга, барих илд 
Айдсаасаа зугтах хүлэг морь 
Би чиний хөшөө бунхан, цавчих дайсныг 
Араас гэтэх бүхэнтэй чинь номхроогч 
Би чиний хүлцэнгүй боол, дээдийг хүсэгч 
Зул асаах шар тос 
Би чиний бүгдийг нигүүлсэх эх мутраас 
Зүүний үзүүрт торсон арвай
Би чиний агшин зууран зугаацал элийрэл 
Зовхио хаахын төдий гэрэл 
Би чиний дурсамжыг хөглөгч сахиусан тэнгэр 
Зурвасхан гялбаад өнгөрөх од
Би чиний гүн ухааны нууцат нэвтэрсэн 
Аавын чинь үнэрийг тээгч 
Би чиний нулимсыг арчих он цаг 
Ахиад олдохгүй жил сарууд 
Би чиний сонсохгүй байж боломгүй аялгууг 
Яруу найргаар туурвин бичигч 
Би чиний зүүдэнд үзэгдэх бурханы үг 
Амандаа хүлхэх сонгодог дуу 
Би чиний гуравдагч мэлмийд даяанчлан бясалгах 
Анир үгүй "УСХАЛТ" нулимс