Өмнөд газрын гүцтэй дарсыг
Өмнөө тавиад шанзных нь аяанд
Хөлчүүрхэн сууна
Харанхуйг гэрэлтүүлэгч улаан дэнлүүд нь
Салхины аясаар юм уу?
Санаа алдан буй миний сэтгэлээс шалтгаалаад юм уу?
Савчаад л байх юм
Саяхандаа эх орноосоо хөдөлсөн минь
Ингэж бодмоглохын зуурт л
Халуун тогооноос савсах уур адар дахь агаар шүүгчрүү
Ирмэн нүдээ нээхийн төдийд сорогдчих
Хараа билчээн эргэн тойрноо нэгжихүй
Сэтгэлийн тэнгист хөлөө дүрчих
Сайхан хүмүүний үр торох нь үгүй
Яах вэ? байз өөрийгөө тайван байлгая гэвч
Яруу найраг л болж үзэгдэх бүх юм
Түчигнэн уухилах галт тэрэг
Хурдаа саан зам зуурын өртөөнд
Түр саатан цааш хөдлөх шиг
Хэсэгхэн зуурт бүгдийг умартаад
Хажууханд өөдөөс ширтэн суугч
Өвөрлөгч эрээ анзааралгүй
Өдийг хүрснээ бодход, өөрөөсөө ичих шиг
Хэд болж буй бол цаг
Уг нь би түүнтэй
Ажил ярих гэж, шинэ санаа солилцох л гэж
Амьхандаа тэр холоос энэ хүртэл ирсэнсэн
Утга учиргүй зүйл гэгч хорвоод нэгээхэн ч үгүй билээ
Гэвч хүсээд ч анхаарал төвлөрөхгүй үе гэж байх
Надад зориулж зассан ширээ, түүний хүндлэлийг
Нэг мөр орхиод гарая гэхнээ
Гэрээсээ мөн ч хол, хүсэл гэгч тээр өндөрт
Тиймээс бодит байдалтайгаа эвлэрхээс өөр гарц үгүй
Энэ хачин амьдрал давчидхын цагт ямар нэгэн зүйл бичихээс өөр гарц үгүй гэдэг шиг л
Тийм ээ хүн гэгч нэг шунасан бол уул мэт хөдөлгөөнгүй
Эргээд урсгалаа хаман дээш л өгсөх гол лугаа
Бүгдийг эргэцүүлэн дуусаад бушуухан хөдлөе байз
Намайг хүлээж буй хямдхан буудлын сөдөн дэр
Бүлээхэн биш ч дааруулаад байхааргүй шүршүүрийн ус
Нэг л хэмээр дуу аялахад дэргэд нь оччих ор минь хүлээж байна
Өмнөд газрын гүцтэй дарсыг
Өмнөө тавиад шанзных нь аяанд
Хөлчүүрхэн сууна
Харанхуйг гэрэлтүүлэгч улаан дэнлүүд нь
Салхины аясаар юм уу?
Санаа алдан буй миний сэтгэлээс шалтгаалаад юм уу?
Савчаад л байх юм
Саяхандаа эх орноосоо хөдөлсөн минь
Бээжин 2014.02.24
эхний 8 мөрийг уншаад гүн гүнзгий шүүрс алдав
ReplyDelete