Төөрөг

Үнсний сав дүүрэн янжуурын иш шиг
Залуу нас минь үрэгдэж дуусхад
Үргэлжилэх амьдарлынхаа ирээдүйг
Зовнин бодож хүмүүний үр хэсэг тээнэгэлзэнэ
Хариулт бүхэн нь хариулт нэхсэн
Асуулт бүхэн нь асуудал дэвшүүлсэн
Хачин жигтэй хаалганы бариулаас
Асуулгүй онгойлгох хүсэл байвч
Бодол бүхэндээ цэг хатгаагүй
Гэнэн шүлгийн холбоц шиг
Босоод суухынхаа хооронд
Гэртээ хоргодмооргүй хүсэл төрнө
Төрсөн тэр л төөрөгтөө автаж
Ертөнцийн өдөр хоногийг элээхэд
Ердөө л гансран уугих утаа шиг
Тэнгэр өөд гэсэн бичигтэй хоцорч
Баахан хүмүүсийн худал магтаалтай
Булшныхаа шороог хүрздүүлэнэ......