Зүүрмэглэл

                                                               Танхим дүүрэн үзэгчид

                                                      Сүүдэр шийг анхааралтай үзээд

                                                                 Санаа алдах агшинд

                                                    Толинд туссан өөрийнхөө сүүдрээс

                                                                  Цор ганцаараа би л

                                                             Цочимоглон зүүрмэглэнэ

                                             Оргүй хоосноос юуг ч юм эрэн бэдрэх шиг

                                                  Оюун санааныхаа нуугдмал ертөнцөд

                                                               Хавар ирэх чамтайгаа

                                                   Хундага дарс сөгнөж сөгнөж согтвол

                                              Нэг мэдэхнээ цагийн харанга зүрх дэлдэж

                                                                      Нүдээ нээвэл

                                                    Хэн нэгний шивнэлдэх анир ч үгүй

                                             Хов хоосон танхимд, ядахдаа ялаа ч нисэхгүй