Thursday, May 19, 2011

Тоорын шивнээ

Өчигдөрхөн Батхуягын Хадбаатар хэмээх шинэ үеийн яруу найргийн цусыг сэлбэхэд гар бие сэтгэл зүрхээ гарган зүтгэж яваа анд найз минь анхны номын баяраа "Интер номын" 2 давхарт хийлээ. Түүний номын нээлтэнд  хамт мөр зэрэгцэн яваа анд найз болон төрөл төрөгсөд нь ирсэн даруухан хэрнээ дурсамжтай баяр боллоо. Яг л Хадбаатрын бичсэн дурсамж шүлэг шиг.

                                                               Дурсамж

Үнэрийг чинь
Жимст тохой,цэцэгт нугаас
Үнэрийг чинь
Багадаа тоглодог байсан чулуун гэрээс
Барьж гүйдэг байсан хуван онгоцноос
Үнэрийг чинь
Сургуулийн танхимаар хөөцөлдөж гүйсэн
                             он жилүүдээс
Сэргэлэн охидын намуухан инээмсэглэх
                             бүжгийн танхимаас
Үнэрийг чинь
Бодолд дарагдаад шөнөжин бичсэн
                             шүлгийн ширээнээс
Баяраар өгсөн хиймэл цэцгийн цаасан дэлбээнээс
Үнэрийг чинь
Надад үлдээгээд явсан тэмдэглэлийн дэвтэрээс
Нутаг алсын чамдаа гэсэн захидал дээрээс
Үнэрийг чинь
Үхлээс бусад үнэр бүхнээс .....

Түүний шүлгүүдэд байгалыг бишрэн шүтсэн шүлгүүд цөөнгүй байх бөгөөд намар цагийг тэр ийн бичиглэжээ.

Дүнзэн байшингийн гандсан дээвэр дээр
Ганцаардсан шувуу холыг ширтэнэ
Намар цаг
Дүүдээн өгөх гэж хаваржин хадгалсан үзэг минь
Хуучин цүнхнээс олдох
Намар цаг
Голын эрэгт саглайн суух
Удган модноос элээ ниснэ
Намар цаг
Гандсан тэрлэгний хормой дэрвэж
Салхи исгэрээд
Нэг л тийм
Намар цаг
Миний мэдхийн Хөвсгөлөөс агуу их Гүржавын Нямдоржыг залгуулаад Цагаанчулууны  Дэлгэрмаа, Жаргалсайхны Оргил, Батцэрэнгийн Энхбаатар, Шагдарсүрэнгийн Хатанбүүвэйбаатар, Дагийраазайн Нямдорж нар төрөн гарсан бөгөөд эд бүгд "Утга зохиолын ертөнцөд" өөрсдийн мөрөө үлдээж яваа билээ. Тэдний улбаа халааг ч бас чамгүй сайн авч явхыг эрхэм анддаа хичээнгүйлэн хүсье.
Саяхан даа чөлөөт уншилгын үеээр түүний багш мөн аав нь ч байж болох Батхуяг доктор шинэ үеийн яруу найрагчидад улирлын дарамт гэж том зүйл байна. Өвлийг хэт үзэн ядаж хаврыг тэнгэр тултал нь магтдаг нь тэдний хамгийн нийтлэг шинж чанар гэж хэлж байсан нь ой санамжины минь "диктопонд" хадгалагдчихаж. Бодоод эргэцүүлээд үзхэд яг үнэн. Тэгвэл Хадбаатар хаврыг хэрхэн урласныг таа бүхэн таалалдаа болгоон соёрх.


                                                   Хавар
Унаж тогтох, унаж тогтох цасыг ажсаар
Уртаар санаа алдах тэр бүсгүйн
Нарийхан шилбийг
Өнгийн харандаагаар төсөөлөөд
Шинэхэн орсон цас бүрийг буднам
Дусалж болих, дусалж болих
Бороог аргадах тэр бүсгүйн
Давхраатай атлаа гунигтай нүдээр нь
Дарс сөгнөж
Өөрөө өөртөөн хундаглаад
Тийм их хүсэл мөрөөдлөөр умбах
Цас борооны улирал дундуур минь
Цагаан морьтой нүцгэн хүүхэн
Салхи татуулан өнгөрөх нь
Хавар цаг юм уу?
                                                                           2011.04.05
Ерөнхийдөө гэнэн цайлган зан нь дэндсэн найзынхаа үнэр нь арилж амжаагүй номыг сөхөхөд  шүлгүүдээс нь их эрчим хүч бас гэнэтхэн хувьсах салхи хоёрыг амсаж байгаагаа хэлхэд таатай байна.

8 comments:

  1. hadaagaa unsii.

    Ene unselt yanagiinh bus
    yaruu nairagchiin unselt yum shuu.

    ReplyDelete
  2. Ерөнхийдөө гэнэн цайлган зан нь дэндсэн найзын чинь үнэр нь арилж амжаагүй номыг сөхмөөр санагдаааав.....

    ReplyDelete
  3. Тоор юуханыг шивнэдийм бол доо?

    ReplyDelete