Нөхөрлөл эхэлсэндээ биш

Ламжавын Лхагвасүрэн гэх энэ эмэгтэйдээ "Шинэ цаг" яруу найргийн уралдаант тэмцээн дээр анх танилцаж байсан санагдана. Миний дотно анд нар болох Д.Сосорбарам Ч.Өсөхболд нарыг төрүүлсэн Д.Манхдахсан багшийн гарын шавь тэрээр 1992 оны нэг сарын 3-нд Завхан аймгийн Тосонцэнгэлд төрсөн нэгэн.
"Шинэ-цаг уралдаант нэвтрүүлэгт өгсөн есөн сэдвээс "Дэд-Хувьсгал" бүлгэмийн нөхдөөсөө "Хүн бурхан" гэсэн сэдэв дээр уншисан шүлэг нь миний хувьд сайхан шүлэг санагдсан учир түүний шүлгээс оруул юу гэж бодлоо. Таалалд тань нийцэх болтугай...

Хэн ч амьдардаггүй
Хэн ч анзаардаггүй тоосгон байшинд хөрш минь суудаг
Өнгө ялгадаггүй цонхтой
Өглөө нээгдэдгүй хөшигтэй
Довжоон дээр нь өвөл
Дотор нь намар амьдардаг, энэ миний хөрш
Зуны үдшийн тийм анхилуун үнэр хацар илбэхэд
Зузаан хананы цаана нэг л залуу унтаж байгаа даа гэж бодогддог
Өглөөнийхөө цайг уух зуур царайг чинь төсөөлөөд л
Өөрийг чинь хөршөө гээд л хачин их догдолдог
Хааяахан шуудангийн чинь хайрцагийг өөрийнхтэйгээ шалгаж
Хаяггүй захидлуудаа хаалганд чинь хавчуулаад буцахдаа
Ийм сайн хөрш чинь гэдэгтээ итгэсээр л
Инээд алдан гэрлүүгээ алхдаг
Хэн ч амьдардаггүй
Хэн ч анзааардаггүй тоосгон байшинд хөрш минь амьдардаг

Дахиж хэзээ ч яруу найрагчид дурлахгүй
Дан цамцны минь дотуур навчис унахыг сонсохгүй
Нүв нүцгэн биеэнд минь бороон дусал шингэж
Нүглээ би лав чиний нүдээр хатаахгүй

  Нээрээ 10-н жилд байхад "Их монгол" дээд сургуулиас зохион байгуулсан "Амаорэ 2008" хайрын шүлгийн наадамд муу найз Улмаатай минь, өрсөлдөж байсан гэж дуулсан. Би ч уг нь бас уншиж болох л байсан юм . Даанч хэнэггүйгээс болоод маргааш нь РЦНКД давхиад очисон чинь Эрдэнэт Хөтөл хоёр хуваагаад авчихсаан гэж билээ. Уг нь тэр үед танилцсан бол одоо нөхөрлөж байгаагаасаа илүү дотно байх байсан ч юмуу. Эрхэм ах Пүрэвхүүгийн Батхуяг хэлсэн санагдана. Яруу найргаар нөхөрлсөн нөхөрлөл яруу найраг шиг дууснаа гэж. Тиймээс чамтай нөхөрлөхөд хамгийн дөхөм ойртуулж өгч байгаа зүйл нь яруу найраг гэгч хоёрхон үг байна. Энэ хоёр үг шиг цаашдаа эрхэм нандин явья.